Alternarioza ziemniaka – sucha zgnilizna: przyczyny, objawy i metody zwalczania

Alternarioza ziemniaka

Alternarioza ziemniaka, znana również jako sucha zgnilizna, to jedna z najczęściej występujących chorób grzybowych atakujących uprawy ziemniaka. Choroba ta może prowadzić do znacznych strat w plonach, obniżając zarówno ilość, jak i jakość bulw. W artykule przedstawiamy przyczyny występowania alternariozy, jej charakterystyczne objawy oraz skuteczne metody zapobiegania i zwalczania.


Przeczytaj także:


Przyczyny i warunki sprzyjające rozwojowi choroby

Alternarioza ziemniaka jest wywoływana przez grzyby z rodzaju Alternaria, przede wszystkim Alternaria solani oraz Alternaria alternata. Patogeny te są szeroko rozpowszechnione w środowisku i mogą przetrwać w glebie oraz na resztkach roślinnych przez długi czas. Ich zdolność do przetrwania w niekorzystnych warunkach sprawia, że stanowią stałe zagrożenie dla upraw ziemniaka.

Rozwojowi choroby sprzyjają przede wszystkim warunki środowiskowe, takie jak wysoka wilgotność powietrza i wysokie temperatury. Okresy deszczowe, mgły oraz duża wilgotność gleby ułatwiają kiełkowanie zarodników grzyba i infekcję roślin. Optymalna temperatura dla rozwoju patogenu wynosi od 20 do 25°C, co często pokrywa się z warunkami panującymi w okresie wegetacyjnym ziemniaka.

Dodatkowym czynnikiem zwiększającym podatność roślin na infekcję jest stres fizjologiczny. Niedobory składników odżywczych, zwłaszcza potasu i azotu, osłabiają naturalne mechanizmy obronne ziemniaków. Uszkodzenia mechaniczne, spowodowane np. przez gradobicie, szkodniki czy nieprawidłowe zabiegi pielęgnacyjne, również tworzą dogodne warunki dla wnikania patogenu do tkanek roślinnych. Stresujące warunki środowiskowe, takie jak susza czy nadmierna wilgotność, dodatkowo zwiększają ryzyko rozwoju choroby.

Alternarioza ziemniaka – objawy choroby

Alternarioza ziemniaka objawia się szeregiem charakterystycznych symptomów, które mogą być obserwowane na różnych częściach rośliny — przede wszystkim na liściach, łodygach oraz bulwach. Wczesne rozpoznanie objawów jest kluczowe dla skutecznego zwalczania choroby i minimalizowania strat w plonach.

Objawy na liściach

Pierwsze oznaki infekcji pojawiają się zazwyczaj na starszych, dolnych liściach ziemniaka. Są to niewielkie, ciemnobrązowe lub czarne plamy o średnicy od 1 do 2 cm. Plamy te mają charakterystyczną, koncentryczną strukturę przypominającą słoje drzewa lub tarczę strzelniczą, co jest wynikiem naprzemiennego występowania stref martwej i zdrowej tkanki. W miarę postępu choroby plamy powiększają się i mogą zlewać się ze sobą, obejmując znaczną część powierzchni liścia. Zainfekowane liście stopniowo żółkną, więdną i przedwcześnie opadają, co prowadzi do zmniejszenia powierzchni asymilacyjnej rośliny i obniżenia wydajności fotosyntezy.

Objawy na łodygach

Na łodygach alternarioza manifestuje się w postaci podłużnych, ciemnych nekroz. Zmiany te są zazwyczaj ciemnobrunatne lub czarne i mogą obejmować znaczne fragmenty łodygi. Nekrozy prowadzą do osłabienia struktury mechanicznej rośliny, zwiększając ryzyko złamań pod wpływem wiatru lub ciężaru rozwijających się bulw. Ponadto uszkodzenia łodyg mogą zakłócać transport wody i składników odżywczych między korzeniami a częścią nadziemną rośliny, co dodatkowo pogarsza jej kondycję.

Objawy na bulwach

Bulwy ziemniaka zakażone alternariozą wykazują obecność ciemnych, lekko zapadniętych plam na powierzchni. Plamy te mają nieregularny kształt i są często otoczone strefą przebarwienia skórki. Pod plamami w miąższu rozwija się sucha, brunatna zgnilizna, która może sięgać głęboko w głąb bulwy. Zainfekowana tkanka staje się sucha, krucha i łatwo ulega rozdrobnieniu. Takie bulwy są mniej wartościowe handlowo, mają obniżoną jakość przechowalniczą i są bardziej podatne na wtórne infekcje innymi patogenami.

Dodatkowe symptomy i rozprzestrzenianie się choroby

W warunkach sprzyjających rozwojowi choroby, takich jak wysoka wilgotność i umiarkowane temperatury, objawy mogą pojawiać się gwałtownie i obejmować znaczną część plantacji. Zarodniki grzyba są przenoszone przez wiatr, deszcz oraz kontakt z zainfekowanymi narzędziami lub maszynami rolniczymi. Dlatego też choroba może szybko się rozprzestrzeniać, szczególnie w gęstych nasadzeniach.

W niektórych przypadkach na powierzchni plam, zwłaszcza w warunkach wysokiej wilgotności, może pojawiać się delikatny, aksamitny nalot grzybni i zarodników, co dodatkowo potwierdza obecność patogenu. Ważne jest regularne monitorowanie stanu roślin i zwracanie uwagi na wszelkie niepokojące zmiany, aby móc podjąć szybkie i skuteczne działania zaradcze.

Skutki dla upraw

Alternarioza ziemniaka wywiera znaczący wpływ na kondycję roślin oraz na ostateczny plon, co bezpośrednio przekłada się na opłacalność uprawy. Nieleczona lub niewłaściwie kontrolowana choroba może prowadzić do szeregu negatywnych konsekwencji, które dotykają zarówno producentów, jak i konsumentów.

Zmniejszenie powierzchni asymilacyjnej i zaburzenia wzrostu

Jednym z pierwszych i najbardziej zauważalnych skutków infekcji jest przedwczesne zamieranie liści, co skutkuje zmniejszeniem powierzchni asymilacyjnej rośliny. Liście pełnią kluczową rolę w procesie fotosyntezy, wytwarzając niezbędne do wzrostu i rozwoju substancje odżywcze. Ich utrata prowadzi do zaburzeń w procesach metabolicznych, osłabienia rośliny i zahamowania wzrostu. Młode bulwy nie otrzymują wystarczającej ilości składników pokarmowych, co wpływa na ich wielkość i jakość. Ponadto osłabione rośliny są bardziej podatne na inne choroby i szkodniki, co może dodatkowo pogłębiać straty.

Obniżenie ilości i jakości plonu

Zmniejszona aktywność fotosyntetyczna i zaburzenia w transporcie składników odżywczych prowadzą do istotnego obniżenia plonu zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym. Bulwy zainfekowanych roślin są często mniejsze, mniej liczne i mogą wykazywać deformacje. Jakość bulw ulega pogorszeniu z powodu obecności suchych zgnilizn, które nie tylko obniżają wartość handlową produktu, ale również wpływają na jego przydatność do spożycia i przetwórstwa. Konsumenci oraz przemysł spożywczy wymagają surowca wysokiej jakości, wolnego od defektów, co oznacza, że zainfekowane bulwy mogą być odrzucane lub skupowane po znacznie niższych cenach.

Pogorszenie zdolności przechowalniczej bulw

Bulwy dotknięte alternariozą wykazują znacznie gorszą zdolność do przechowywania. Obecność suchych, brunatnych zgnilizn sprawia, że bulwy są bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne i łatwiej ulegają wtórnym infekcjom przez inne patogeny podczas magazynowania. W warunkach przechowalniczych może dochodzić do dalszego rozwoju choroby, co skutkuje zwiększonymi stratami masy i pogorszeniem jakości przechowywanego plonu. Zainfekowane bulwy mogą również emitować nieprzyjemny zapach i wpływać negatywnie na jakość pozostałych, zdrowych bulw w magazynie. Konieczność częstszego sortowania oraz usuwania chorych bulw generuje dodatkowe koszty dla producentów i dystrybutorów.

Ekonomiczne konsekwencje dla producentów

Wszystkie powyższe skutki prowadzą do znacznych strat ekonomicznych w gospodarstwach rolnych. Obniżenie plonu i jakości produktu końcowego przekłada się na zmniejszenie przychodów ze sprzedaży. Dodatkowo konieczność stosowania dodatkowych zabiegów ochronnych oraz strat podczas przechowywania zwiększa koszty produkcji. W skrajnych przypadkach alternarioza może prowadzić do nieopłacalności uprawy ziemniaka na danym polu lub zmuszać rolników do zmiany profilu produkcji. Dlatego też wczesne wykrycie choroby i podjęcie odpowiednich działań jest kluczowe dla utrzymania rentowności uprawy.

Wpływ na rynek i konsumentów

Skutki alternariozy nie ograniczają się jedynie do producentów. Mniejsza podaż wysokiej jakości ziemniaków może prowadzić do wzrostu cen na rynku, co bezpośrednio wpływa na konsumentów. Ponadto przemysł przetwórczy może doświadczać trudności z pozyskaniem surowca o odpowiednich parametrach, co wpływa na jakość produktów końcowych, takich jak chipsy, frytki czy puree. W dłuższej perspektywie choroba może wpływać na stabilność rynku ziemniaka i wymuszać zmiany w strukturze upraw oraz w strategiach zarządzania ryzykiem przez producentów rolnych.

Alternarioza ziemniaka – metody zapobiegania i zwalczania

Efektywna ochrona upraw ziemniaka przed alternariozą wymaga zastosowania zintegrowanych metod, łączących działania agrotechniczne, wybór odpowiednich odmian oraz właściwe stosowanie środków ochrony roślin. Poniżej przedstawiamy szczegółowe strategie zapobiegania i zwalczania tej choroby.

Działania agrotechniczne

Płodozmian i rotacja upraw

  • Płodozmian: Stosowanie właściwego płodozmianu jest kluczowe w ograniczaniu presji chorób. Unikanie uprawy ziemniaków po sobie na tym samym polu przez co najmniej 3–4 lata zmniejsza ilość patogenów w glebie. Włączanie do płodozmianu roślin niezwiązanych z ziemniakiem, takich jak zboża czy rośliny motylkowe, ogranicza możliwość przetrwania i rozwoju grzybów z rodzaju Alternaria.

Zarządzanie resztkami roślinnymi

  • Usuwanie i niszczenie resztek roślinnych: Resztki pożniwne i chory materiał roślinny są źródłem infekcji dla kolejnych upraw. Dlatego ważne jest ich dokładne usuwanie z pola i odpowiednie utylizowanie, np. poprzez kompostowanie w warunkach sprzyjających rozkładowi patogenów lub głęboką orkę, która przyspieszy ich rozkład w glebie.

Optymalne warunki uprawy

  • Dobór stanowiska: Wybór odpowiedniego stanowiska o dobrej przepuszczalności gleby i właściwym pH sprzyja zdrowemu wzrostowi roślin. Unikanie terenów podmokłych i źle zdrenowanych zmniejsza ryzyko rozwoju choroby.
  • Gęstość siewu i nasadzeń: Utrzymanie optymalnej gęstości roślin pozwala na lepszą cyrkulację powietrza, co redukuje wilgotność w łanie i ogranicza rozwój patogenów grzybowych.

Nawożenie i odżywianie roślin

  • Zbilansowane nawożenie: Zapewnienie roślinom odpowiednich dawek składników pokarmowych zwiększa ich odporność na choroby. Szczególnie ważne jest utrzymanie właściwego poziomu potasu, który wzmacnia ściany komórkowe, oraz azotu — jednak jego nadmiar może sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych.
  • Nawożenie dolistne: W sytuacjach niedoborów mikroelementów można stosować nawożenie dolistne, które szybko dostarcza składników pokarmowych bezpośrednio do liści, poprawiając ich kondycję i odporność.

Wybór odpowiednich odmian

  • Odporność odmianowa: Wybór odmian ziemniaka wykazujących naturalną odporność lub tolerancję na alternariozę jest skutecznym sposobem ograniczania występowania choroby. Informacje o odporności poszczególnych odmian można uzyskać od hodowców lub w zaleceniach instytutów badawczych.
  • Certyfikowany materiał nasadzeniowy: Używanie zdrowych, certyfikowanych sadzeniaków wolnych od patogenów minimalizuje ryzyko wprowadzenia choroby na pole.

Ochrona chemiczna

Monitorowanie i prognozowanie choroby

  • Regularne lustracje pól: Systematyczne obserwacje upraw pozwalają na wczesne wykrycie pierwszych objawów choroby i podjęcie szybkich działań.
  • Korzystanie z systemów wspomagania decyzji: Nowoczesne narzędzia i modele prognostyczne, uwzględniające warunki pogodowe i fazy rozwojowe roślin, pomagają określić optymalne terminy zabiegów ochronnych.

Stosowanie fungicydów

  • Wybór odpowiednich preparatów: Wykorzystanie fungicydów o udokumentowanej skuteczności przeciwko grzybom z rodzaju Alternaria. Należy zwrócić uwagę na substancje aktywne oraz mechanizm ich działania.
  • Rotacja substancji aktywnych: Aby zapobiegać powstawaniu odporności patogenów na fungicydy, ważne jest rotowanie preparatów zawierających różne substancje aktywne i działające w odmienny sposób.
  • Zasady stosowania: Przestrzeganie zaleceń producenta dotyczących dawek, terminów i liczby zabiegów. Pierwszy oprysk powinien być wykonany profilaktycznie lub natychmiast po zaobserwowaniu pierwszych objawów choroby.
  • Technika aplikacji: Prawidłowe wykonanie zabiegu, z uwzględnieniem warunków pogodowych (np. brak opadów i wiatru w czasie oprysku), zapewnia skuteczność działania fungicydu i minimalizuje straty środka.

Metody biologiczne

  • Biopreparaty: Stosowanie preparatów zawierających mikroorganizmy antagonistyczne wobec grzybów z rodzaju Alternaria, które mogą ograniczać rozwój patogenu w glebie i na roślinach.
  • Wspieranie naturalnej mikroflory: Działania mające na celu zwiększenie różnorodności mikroorganizmów w glebie, np. poprzez stosowanie kompostów czy uprawę międzyplonów, mogą przyczynić się do naturalnego ograniczania chorób.

Alternarioza ziemniaka stanowi poważne zagrożenie dla producentów tego warzywa. Kluczem do skutecznej ochrony jest wczesne rozpoznanie objawów oraz zastosowanie kompleksowych działań łączących metody agrotechniczne z odpowiednią ochroną chemiczną. Dzięki temu możliwe jest ograniczenie strat i uzyskanie wysokiej jakości plonów.

Przeczytaj także